Projek Dina

Super-slim, ondanks die feit dat sy in graad 10 die skool verlaat het, straatvaardig, impulsief, verdedigend en nuuskierig. Alhoewel Charlie nie ’n amptelike lid van die taakspan is nie, is sy ’n baie belangrike bron vir die span. Sy word ’n vertroulike informant, hoewel dit haar ’n tydjie neem om Lux te vertrou en om hierdie rol te aanvaar, en die span in ’n aantal gevalle met deurslaggewende getuienis te help. Sy het ernstige probleme met gesag wat later ’n probleem word met die polisie. Sy het ’n skerp tong wat sy gereeld gebruik om mense uit te trap. Sy is ’n alleenloper wat nie in vriende glo nie. Sy is ’n selfgeleerde techno junkie en hacker wat omtrent alles op ’n rekenaar kan doen. Sy oortree nie die wet met hierdie vaardighede nie. Charlie werk deeltyds by ’n rekenaarwinkel in die stad – hulle vra haar hulp met rekenaarprobleme wat buite hul kundigheid is. Charlie word ’n vertroulike informant vir die taakspan deels omdat sy kan, deels omdat sy van ’n uitdaging hou, en ook omdat sy die kontant nodig het. Die polisie benut ook deur die loop van die reeks later haar tegniese kundigheid.

Soos Ronel, is Charlie ’n oorlewende. Maar waar Ronel ’n emosionele oorlewende is, is Charlie ’n werklike oorlewende. Sy het hard grootgeword – op die Kaapse Vlakte. Damien, wat haar ’n werk en ’n plek gegee het om te bly, is die enigste persoon met wie sy nie uitval nie. Charlie weet sy was dalk dood – of erger as dood – as dit nie vir hom was nie. Sy sukkel om selfs beleefd te wees teenoor die klante by die Paradiso kroeg, en verkies om haar eie take uit te voer – soos om ID-dokumente vir Damien op te stel, die kroeg se rekeningstelsel op te gradeer en te firewall, om beter verskaffers te vind, aflewerings te doen, ensovoorts. Sy gee nie om dat daar iets vreemd aan die aflewerings is nie. Sy het Damien se beleid van “moenie vra nie, moenie vertel nie” aanvaar. Damien verstaan ​​Charlie beter as enigiemand anders. Hy kom ook uit ’n rowwe agtergrond.